Najczęściej przebywa na ziemi i szybko skacze po niej z opuszczonymi skrzydłami. Często widać jak przysiaduje na nogach i kiwa ogonem. W okresie lęgowym dość skryty, ale poza nim niepłochliwy. Ma wyprostowaną postawę, często i szybko zadziera ogon i strzepuje skrzydłami. Broni swojego terytorium nie tylko oznaczając śpiewem, ale też aktywnie przeganiając inne samce.
Czarna bluza z Rudzikiem to początek serii z ptakami, którą planowałam, a to zamówienie zmobilizowało mnie szybciej:) Obecnie pracuję jeszcze nad kilkoma propozycjami z serii Polski Las, a w nim nad serią Chrząszcze Chronione oraz leśnymi obrazami..
Serie Chrząszczy i Ptaków to w pewnym stopniu edukacyjna forma. Ponieważ mam ambicję zebrać ich jak najwięcej to kolekcję tę nazwać można "modą naukową":P (sic!)
Bluza wykonana jest z cienkiej bawełny, z szarymi ścigaczami, krój lekko nietoperzowy.
Motyw tego małego ptaka pojawia się w powieści kryminalnej Jo Nesbø Czerwone gardło. Na wstępie książki przytoczony zostaje fragment Legend Chrystusowych Selmy Lagerlöf. Jako symbol miłosierdzia, tu jako pliszka czerwonogardła, wyjaśniona jest jaskrawa barwa jej podgardla: "Podleciała bliżej i dzióbkiem wyciągnęła jeden cierń, który się wciskał w czoło ukrzyżowanego. Ale przy tym jedna kropla krwi ukrzyżowanego spadła na pierś ptaka. Rozlewała się szybko, barwiąc delikatny puch na piersi. Ukrzyżowany otworzył usta i wyszeptał do ptaka: Dla twego miłosierdzia osiągnęłaś to, do czego dążył cały twój ród od stworzenia świata. [przeł. Maria Zarębina]
Owady i ich larwy, np. chrząszcze i mrówki, oraz inne drobne bezkręgowce zbierane na ziemi, jak dżdżownice, pająki i ślimaki. Wraz z mijaniem lata i jesienią uzupełnia pokarm soczystymi jagodami i owocami. Dieta roślinna odgrywa dużą rolę w czasie zimy. Czasem pojawia się w wystawionych karmnikach.
Pokarm zwierzęcy zbiera na ziemi pośród roślinności. Zimą żerować może w okolicach niezamarzających cieków wodnych. Wejdzie też w płytką wodę, jeśli znajdzie tam łakomą zdobycz.
Rudzik jest stosunkowo mało płochliwy i zdarza mu się towarzyszyć ogrodnikowi kopiącemu w ziemi. Kiedy ogrodnik robi sobie przerwę, rudzik potrafi usiąść na wbitym w ziemię szpadlu lub innym narzędziu i wypatrywać pożywienia. W tym samym celu podchodzi do dużych dzikich zwierząt, które ryją w ziemi, jak dziki i niedźwiedzie, aby skorzystać z nadarzającej się okazji do znalezienia pokarmu, który mógłby pojawić się na powierzchni.
Samce zajmują się wyznaczaniem swego terytorium jeszcze wtedy gdy na podłożu leży pokrywa śnieżna. Wypięta pomarańczowoczerwona pierś jest dla rywali oznaką groźby. Tworzone pary są monogamiczne.
[źródło: Wikipedia]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz